تحلیلی براثرگذاری ابعاد مدیریت شهری بر شاخص‌های زیست‌پذیری شهری (مطالعۀ موردی: شهر شهرکرد)

ضرورت و اهمیت پرداختن به زیست‏پذیری شهری در ارتباط با وظایف جدید برنامه‏ریزی و مدیریت در پاسخ‏دهی به نیازهای جامعه پس از صنعتی‏شدن‏ـ که شدیداً در جست‏وجوی امکانات و تسهیلات و کیفیت زندگی است‏ـ به‏شدت افزایش‏یافته است. هدف از پژوهش حاضر تحلیل نقش مدیریت شهری در زیست‏پذیری شهرکرد است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف (نوع استفاده) کاربردی و از نظر روش توصیفی‏- تحلیلی است. جامعة آماری مورد پژوهش شامل ساکنان شهرکرد است و محدودة آماری کل منطقه دربردارندة شهرکرد است. تعداد جامعة آماری پژوهش برابر با 160000 و تعداد نمونه برابر 383 نفر است که براساس فرمول کوکران و به شیوة تصادفی در دسترس تعیین شده‏اند. داده‏های گردآوری‏شده براساس مدل رگرسیون در محیط نرم‏افزار spssتجزیه و تحلیل شده‏اند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که، در کل، مدیریت شهری اقدام متناسبی در زمینۀ زیست‏پذیری شهری در شهرکرد انجام نداده است. در سایر ابعاد زیست‏پذیری مشاهده شد که مدیریت شهری بر شاخص اقتصادی تأثیرگذار بوده است که به نسبت خوب است و نشان‏دهندة اقدام مدیریت در بهبود وضعیت اقتصادی است. از طرفی، مدیریت شهری بر شاخص اجتماعی نیز با میزان معناداری پایین تأثیرگذار بوده است و نشان‏دهندة اقدامات نه‏چندان چشم‏گیر مدیریت شهری شهرکرد در بهبود وضعیت اجتماعی شهر است که البته باید در این زمینه اقدامات بیشتری انجام گیرد. از طرفی، مدیریت شهری بر شاخص زیست‏محیطی تأثیرگذار نبوده است و این نشان از این دارد که مدیریت شهری در راستای بهبود وضعیت زیست‏محیطی شهر اقدامات متناسبی انجام نداده است.